Badania wydolnościowe
Ergospirometria wysiłkowa to badanie polegające na wykonaniu próby wysiłkowej na bieżni ruchomej lub na cykloergometrze (urządzeniu przypominającym budową rower, jednak pozwalającym na mierzenie wartości pracy wykonywanej przez organizm) wraz z jednoczesną analizą gazów we wdychanym i wydychanym powietrzu, a więc tlenu i dwutlenku węgla.
Takie badanie pozwala na kompleksową oraz jednoczesną ocenę tego, w jaki sposób reagują układy krążenia i oddechowy, a także mięśnie szkieletowe, jak i metabolizm całego ciała na wysiłek fizyczny. Tę metodę wykorzystujemy do określenia stopnia wytrenowania badanego. W oparciu o wyniki przeprowadzonego przez nas testu możemy opracować specjalny plan treningów, jak również wyznaczyć indywidualne strefy tętna optymalnego dla spalania tkanki tłuszczowej.
Samo badanie trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut. W jego trakcie na twarz zakłada się maskę, która obejmuje szczelnie nos i usta, co umożliwia ocenę gazów oddechowych.
Przeciwwskazania
Przed podejmowaniem wysiłków sportowych, jak i badań wydolnościowych, zaleca się przejście badania lekarskiego, aby upewnić się, że nie istnieją przeciwwskazania do uprawiania sportu.
Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do wykonywania ergospirometrii wysiłkowej są przede wszystkim: świeży zawał serca, niestabilna dławica piersiowa, nieopanowane zaburzenia rytmu serca wywołujące dolegliwości lub zaburzenia hemodynamiczne, objawowe ciężkie zwężenie ujścia aortalnego, niewyrównana objawowa niewydolność serca, ostry zator tętnicy płucnej lub zawał serca, ostra choroba niezwiązana z sercem, która może mieć wpływ na wykonywanie próby wysiłkowej lub pogorszyć się w czasie wysiłku (np. zakażenie, niewydolność nerek, nadczynność tarczycy), ostre zapalenie mięśnia sercowego lub osierdzia, czynne zapalenie wsierdzia, zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej lub jego odpowiednik, umiarkowane zwężenie ujścia w wadzie zastawkowej serca, zaburzenia elektrolitowe, tachyarytmie lub bradyarytmie, migotanie przedsionków z niekontrolowaną czynnością komór, kardiomiopatia przerostowa, upośledzenie umysłowe uniemożliwiające współpracę, zaawansowany blok AV.
Testy spiroergometryczne jak i pozostałe testy wysiłkowe np. pomiar stężenia kwasu mlekowego, są badaniem względnie bezpiecznym. Ryzyko wystąpienia zgonu wynosi podobnie jak przy uprawianiu sportu 2 do 5 przypadków na 100000, i jest
uz
ależnione tylko od stanu chorobowego osoby badanej (czytaj powyżej).
Jak się przygotować
Osoba badana powinna być zdrowa i wypoczęta (sprawdź przeciwskazania do wykonywania próby wysiłkowej). Zaleca się, aby sportowcy nie wykonywali intensywniejszych treningów na dzień przed badaniem. W przypadku zmęczenia treningiem wyniki testu mogą być niemiarodajne.
Do badania nie należy przystępować na czczo. Najlepiej jest spożyć lekki węglowodanowy posiłek na około 2,5-3 godziny przed testem i do czasu przeprowadzenia badania nie przyjmować żadnych węglowodanów ani nie pić płynów, z wyjątkiem wody. Palenie papierosów, kawa oraz mocna herbata w dniu badania również są niewskazane, mogą znacząco zaburzyć wyniki.
Udając się na próbę wysiłkową, trzeba zabrać ze sobą ręcznik do ocierania potu, strój sportowy i czyste obuwie do biegania lub na rower. W przypadku kolarzy: strój kolarski oraz buty kolarskie z systemem zatrzaskowym SPD MTB lub SPD SL, ewentualnie własne pedały (nasz cykloergometr wyposażony jest też w pedały z noskami). W celu maksymalnego dostosowania geometrii cykloergometru do geometrii roweru zawodnika prosimy o zapisanie podstawowych ustawień geometrii własnego sprzętu i przyniesienie ich ze sobą w dniu badania. Osoby, które wybrały badanie lub test na ergometrze Cyclus2, muszą znać następujące parametry własnego roweru: długość ramienia korby, dokładne parametry zębatki przedniej, obwód koła, wagę roweru. Dodatkowo wymagane są ręcznik do ocierania potu, oraz własne przybory kąpielowe. Po zakończeniu badania można skorzystać z prysznica. UWAGA! Obfita broda może uniemożliwić uszczelnienie maski oddechowej.
Udając się na próbę wysiłkową, trzeba zabrać ze sobą ręcznik do ocierania potu, strój sportowy i czyste obuwie do biegania lub na rower. W przypadku kolarzy: strój kolarski oraz buty kolarskie z systemem zatrzaskowym SPD MTB lub SPD SL, ewentualnie własne pedały (nasz cykloergometr wyposażony jest też w pedały z noskami). W celu maksymalnego dostosowania geometrii cykloergometru do geometrii roweru zawodnika prosimy o zapisanie podstawowych ustawień geometrii własnego sprzętu i przyniesienie ich ze sobą w dniu badania. Osoby, które wybrały badanie lub test na ergometrze Cyclus2, muszą znać następujące parametry własnego roweru: długość ramienia korby, dokładne parametry zębatki przedniej, obwód koła, wagę roweru. Dodatkowo wymagane są ręcznik do ocierania potu, oraz własne przybory kąpielowe. Po zakończeniu badania można skorzystać z prysznica. UWAGA! Obfita broda może uniemożliwić uszczelnienie maski oddechowej.